دسترسی ها

به گزارش گویای صنعت، امنیت پدیده ای دفعی و خلق الساعه نیست که پس از بروز یک جرم و یا اتفاقی ناگوار، آن را از بین رفته بدانیم، وجود امنیت آنجایی خود را نشان می دهد که حادثه ای شوم به وقوع بپیوندد در غیر این صورت چونان هوا و اکسیژن آنچنان سیال در اختیار آدمی است که گاهی احساس هم نمی شود؛ اگر منصف باشیم با رخدادی هرچند تلخ، نمی توان وجود امنیت را منکر شد و داد ناامنی سر داد.

اگر برآیند آرامش و آسایش فیزیکی و روانی آحاد جامعه که در نهایت تحت عنوان «امنیت» تعریف می شود، وجود نداشته باشد، توان اقدام هر فعالیت زیستی را از انسان سلب می کند، پس اگر همواره به امور روزانه خود مشغولیم و بی هیچ واهمه ای هرروز صبح، زندگی را از سر می گیریم یعنی نه تنها سایه ناامنی گسترده نیست بلکه این امنیت جاری در جامعه است که رخ نمایی می کند.

اتفاقات تلخ و جانکاه و بعضا جنایت های خارج از تصور، ممکن است برای هر فردی از افراد جامعه صورت پذیرد اما وقتی این حوادث برای اشخاص شناخته شده رخ می دهد همگان بدون تحقیق و تفحصِ متقن «نبود امنیت» را سرتیتر نوشته های خود می کنند، در حالی که به نظر می رسد زیر سوال بردن یک کل، راحت ترین راه برای آرام کردن خویش است؛ ممکن است جامعه پس از هر اتفاق ناخوشایند در بهت فرو رود، اما آیا، چاره در لگدمال کردن و تشکیک در برقراری امنیتی است که روزانه خون شهیدی برای حفظ آن بر زمین می ریزد؟

در هر جامعه ای، جرم، جرم است و راهکار اِلَّا و لابّد آن شناسایی و برخورد با مجرمان آن، اما آنانی که امروز در پس وقوع اتفاقی تلخ در قشر هنری جامعه، به امنیت موجود، اشاره داشته و به گفته هایی که ناامنی را پمپاژ می کند، دامن می زنند، خبر دارند که طی چند روز گذشته راننده مستی یکی از ماموران پلیس را زیر گرفته و وی در جدال میان مرگ و زندگی است؟ و هزاران مثال مانند این؛ تفاوت اینجاست که این شناخته شده و آن ناشناس در حال خدمت به جامعه بوده؛ نمی توان یک طرفه به قاضی رفت و راضی بازگشت که اگر رخدادی هولناک در جایی به وقوع پیوست، همه به دلیل ناامنی موجود در جامعه است.

اگر ناامنی احساس می کنید، یعنی تا پیش از این در امنیت کامل به سر برده اید …#

آزاده رضائی عادل خبرنگار باشگاه خبرنگاران پلیس