دسترسی ها

به گزارش گویای صنعت، رضا صادقی در پاسخ به این سوال که بحث مسئولیت اجتماعی چقدر برای او اهمیت دارد گفت: من فرزند یک خانواده معمولی هستم. پدرم با افتخار یک کارگر بوده و من خودم در خیابان کار کرده‌ و با دنیای خیابان، جاده و این اتفاقات اجتماعی دست و پنجه نرم کرده‌ام و درگیر گره‌های اجتماعی بوده‌ام. در نتیجه این فضا را لمس می‌کنم و می‌فهمم. زمانی برای من خیلی قشنگ بود که یک ماشین مدل بالا بایستد و به من سلام کند، چه برسد به اینکه من را کنسرت دعوت کنند. احساس می‌کنم خیلی از اتفاقات شاید دیگر زیادی معمولی شده‌اند. نمی‌گویم بد است خیلی هم خوب است ولی چیزی که حس کردم در این شرایط به درد می‌خورد، این حال خوب روی صورت این بچه‌ها بود.

این هنرمند دنیای موسیقی ادامه داد: مهم است که یک دختربچه بداند که می‌تواند روی صحنه کنسرت بیاید و مقابل این همه آدم مقابل ساز بزند. در این کنسرت یک دختر کوچک به من گفت که استقلالی‌ است و روی صحنه کنار من نشست. من کاری برای آنها نکردم. من از این بچه‌ها برای سال جدید وام گرفتم؛ چون احساس کردم در آخر سال خیلی انرژی‌ام پایین آمده و به نوعی آن آغوش سفت خدا به خاطر بدی‌های من شل شده است. با این کنسرت خودم را مقداری نزد خدا لوس کردم. آدم‌های عزیز خدا را به این کنسرت آوردم که او محکم‌تر من را در آغوش بگیرد. درحقیقت بخاطر خودم این کار را کردم.

از این خواننده سرشناس سوال شد که آیا تا به حال حمایتی از کودکان کاری که در خیابان فعالیت می‌کنند، داشته است: چند سال پیش چنین اقداماتی را داشتیم. به خاطر دارم کودکی به نام «علی» گفته بود که دوست دارد در کنسرت رضا صادقی ساز بزند که ما هم او را روی صحنه بردیم. ولی این بچه‌ها به لحاظ علمی و آکادمیک هنوز یاد نگرفته‌اند چگونه روی صحنه کنسرت بزرگ ساز بزنند؟ قطعا اگر در خیابان چنین مواردی ببینم برای حال خوب خودم از آنها دعوت می‌کنم که به عنوان یک نوازنده روی صحنه بیایند.