دسترسی ها

به گزارش گویای صنعت، ولادت حضرت زینب (س)، روز فرخنده «پرستار» را به پرستاران سخت کوش و مهرورز کشورمان تبریک و تهنیت می گویم و فرصت را غنیمت می شمارم تا چند کلمه و کلامی پیرامون این قشر گرانقدر و ایثارگر خستگی ناپذیر عرض کنم:
۱-به باور من شغل پرستاری ترکیبی است مبارک از:
ایمان و اشتیاق
دانش و آرامش
تعهد و تفقد
اخلاق و اخلاص
امید و اعتماد
متانت و وجانت
و بواسطه این خصایص فضیلت مندانه است که پرستاران عزیز کشورمان:
سختی ها را بر خود هموار می کنند تا بیماران را آرامش بخشند،
مکرر در مکرر بیخوابی می کشند تا از جسم و جان درمانجویان مراقبت نمایند،
سر از پا نمی شناسند تا سلامت را ارزانی طالبان درمان نمایند.

۲-گمان نمی کنم هیچ صاحب انصافی مخالف سهم شگرف و سترگ پرستاران عزیز در فرآیند درمان و بهبود و سلامت بیماران مختلف باشد. همه می دانیم که این جماعت خردمند ، با تلاش حرفه ای ، رفتار آگاهانه و کلام مهرورزانه، نه تنها بیماران را شفا می بخشند بلکه خانواده های آنان را نیز امید می بخشند و از نگرانی می رهانند. به همین سبب، در همه جای جهان، به ویژه در سرزمین عزیزمان ایران، پرستاران در قلب مردم جای دارند و همواره، در هر محفل و انجمنی، قدر دانسته می شوند و گرامی داشته می شوند.
۳-پرستاری شغلی است سخت و حساس و ظریف. از همین روی، تنها آنانی وظایف دشوار این شغل را تاب می آورند که عاشق باشند؛ عاشق شفا بخشیدن به مردم. این عشق و اشتیاق رنج و سختی حاصل از شغل پرستاری را لذت بخش، غرورآفرین و دلپذیر می سازد. من بر این واقعیت آگاهم که قاطبه پرستاران عزیز کشورمان، زن و مرد و پیر و جوان، از سر شور خدمت و اشتیاق یاری رسانی به دیگران و عشق به همنوع این شغل را انتخاب کرده اند. به همین سبب ، آنان در برابر سختی های تمام نشدنی این حرفه انسان دوستانه خم به ابرو نمی آورند و لب به شکوه نمی گشایند.
و جان کلام
پرستاران عزیز! شغل شما خاص است و به کسوت آن در آمدن سعادت و شایستگی فراوانی می طلبد. به شغل خود مباهات کنید، شما مایه مباهات همه ما هستید.