دسترسی ها

به گزارش گویای صنعت، دکتر احمد احمدی صدر مدیر عامل این سازمان  و همرزم شهید حاج قاسم سلیمانی در مراسم گفت:من لایق این نیستم که از حاج قاسم حرف بزنم و عمدتا” برای کسانی که جا ماندند خیلی سخت‌تر هم هست. من قریب به ۲۳ سال با کسی همجوار بودم که شما از سال ۹۲ به بعد اسمش را شنیدید. نمی خواهم بگویم که بعد از حاج قاسم دیگر حاج قاسم‌ها نمی‌آیند اما اجازه بدهید این را بگویم؛ سیدالشهدا بعد از شهادت حضرت علی‌اکبر کنار پیکر او گفت اُف بر دنیای بعد از تو و حالا هم بعد از شهید حاج قاسم سلیمانی هم همین است و دنیای بدون حاج قاسم با دنیای زمانی که قاسم سلیمانی بود خیلی متفاوت است.

دبیر قرارگاه اجتماعی شهر تهران افزود: شهید سلیمانی را ما به گونه دیگری شناختیم و شما به گونه دیگری می شناسید. از مجموعه مکتب حاج قاسم سلیمانی خواستم اجازه دهند مکتب شهید سلیمانی گفته بشود و مکتبش مصادره نگردد.سال ۹۱ و ۹۲ سوال این بود که حاج قاسم در سوریه چه می کند. وقتی از سوریه به دانشگاه تهران آمدم دانشجویان پرسیدند که شما در سوریه چه کار می کنید، چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است. وقتی بروز و ظهور جبهه تکفیری در مرزهای نزدیک جمهوری اسلامی پیدا شد کسی از ماهیت داعش خبر نداشت و باید بدانیم حاج قاسم یکی از کارهایی که برای عزت ایران کرد این بود که ما امروز اینطور آسوده بنشینم.

دکتر احمدی صدر ادامه داد: شما نمی دانید خباثت آمریکا و داعش چقدر است.در القصیر به چشم خودمان دیدیم و در ناله های حاج قاسم و مناجات ها وقتی که این شهید بزرگوار ضجه می زد برای بلایی که سر مردم می آمد.در القصیر وقتی مادری را به کرکره های یک مغازه بستند و جلوی چشم او دخترهفت ساله اش را ضبح کردند و مادر زجر می کشید و مادر را جلوی چشم دخترش کشتند و قاسم سلیمانی این ها را می دید. نقشه ای که داعش طراحی کرده بود و آن رنگ سیاه را از مدیترانه تا قفقاز کشیده بود کسی جرات حضور در سوریه و عراق را نداشت.

همرزم پیشین شهید حاج قاسم سلیمانی افزود: داعش تمامی کوچه و خیابان های تهران و شهرهای دیگر ایران را نقشه بندی کرده بود و ما باید امروز در شبکه ها و پنجره های خانه مان سنگر می بستیم اما به برکت خون شهدا و سردمداری حاج قاسم داریم نفس می کشیم و آزادانه زندگی می کنیم.وقتی اسم حاج قاسم می آمد تن آمریکا و داعش می لرزید.

احمدی صدر در پایان خاطرنشان کرد: مکتب حاج قاسم مربوط به جناح و گرایش خاص سیاسی نبود و مکتبش خط کشی و با حجاب و بی حجاب، من و بی من و صف کشی نداشت. مکتب او مکتب عشق، انسانیت و آزادگی بود. مکتب او این بود که خم می شد و دست رزمنده را می بوسید و همه دوست داشتند کنار او باشند.