دسترسی ها

به گزارش گویای صنعت،ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران در دویست و پنجاهمین جلسه صحن شورا، طی  قرائت گزارش محله‌گردی محله «سلامت» با بیان اینکه ناحیه ۳ منطقه ۱۱ شهرداری تهران با ۶ محله یکی از نواحی بزرگ شهرداری است؛ گفت: از حدود ۳۰۰ هزار جمعیت این منطقه، حدود ۱۰۰ هزار نفر ساکن هستند که حدود ۲۰ هزار نفر از آن‌ها در محله نسبتا کوچک سلامت زندگی می‌کنند. بیش از یک دهه پیش در شورای سوم نامش را از دخانیات به سلامت تغییر دادند تا شاید از رهگذر این تغییر نام، هویت محله هم تغییر کند. اما محله سلامت فقط نام سلامت را یدک می‌کشد، در حالی که هویتش هنوز با نخستین کارخانه دخانیات ایران گره خورده است. فعالیت این کارخانه در محله‌ای به نام سلامت سناریویی پر از تناقض را به نمایش گذاشته است. سایه کارخانه دخانیات بر سر اهالی منطقه ۱۱ سنگینی می‌کند و بیش از هر زمان دیگری باعث آزار اهالی شده است.

او ادامه داد: چندین هزار شهروند محله سلامت یک رؤیا در سر دارند؛ رؤیای روزی که چشم باز کنند و ببینند کارخانه ۲۰ هزار‌مترمربعی که مساحت زیادی از محله‌شان را اشغال کرده و هر روز صدها‌ کیلو توتون و تنباکو را روی هم تلنبار و سیگار تولید می‌کند، تبدیل به بوستان سلامت و ورزشگاه شده و نام سلامت زیبنده محله آنها شده است. به راستی این روزها که همه از مضرات کشیدن سیگار و توتون و تنباکویی که در آن وجود دارد سخن می‌گویند، فعالیت کارخانه‌ای که در دل بافت مسکونی سیگار تولید می‌کند، چه توجیهی دارد؟ هرچه هست اما و اگرهای بسیاری پیش روی اهالی یازدهمین تکه پایتخت و شهروندان محله سلامت قرار دارد.

امانی اضافه کرد: محله سلامت از شمال به خیابان کمیل، از جنوب به خیابان قزوین، از شرق به خیابان خرمشهر و از غرب به بزرگراه نواب صفوی منتهی می‌شود و کارخانه دخانیات ایران هم در خیابان قزوین خوش‌نشینی می‌کند.  تاریخ را که ورق بزنیم دستمان می‌آید که عمر نخستین کارخانه دخانیات ایران به ۷۴ سال قبل می‌رسد. سال ۱۳۱۶ بود که این کارخانه با همکاری سیگارپیچ‌های بازاری و متخصصان افتتاح شد تا حالا بعد از چند دهه در میان هزارن نفر از اهالی یک محله خودنمایی کند و هر سالی که بر قدمتش افزوده می‌شود، در چشم مردم جان‌کاه‌تر از قبل جلوه کند.

وی گفت: پیش از یک دهه پیش نام محله دخانیات به پیشنهاد اعضای شورایاری و تأیید شورای‌شهر تهران به محله سلامت تغییر نام داد. آن زمان اهالی تصور می‌کردند شاید این تغییر نام مقدمه‌ای برای انتقال کارخانه دخانیات از محله‌شان باشد اما کارخانه، هنوز هم در محله سلامت نفس می‌کشد. در امتداد خیابان خرمشهر و خیابان ممتاز قدم می‌زنیم. بوی تند و تلخ تنباکو در فضا پیچیده است. خودت را که ساکن یکی از خانه‌های عمودی همسایه با کارخانه تولید سیگار تصویر ‌کنی و اینکه هر روز و هر ماه و هر سال باید به همسایگی با این بوی آزار‌دهنده تن بدهی، شاید حتی تصور کردنش هم کلافه‌ات کند. مردم محله آرزو دارند که با تغییر کاربری کارخانه دخانیات، شبیه اقدامی که برای پادگان قلعه مرغی اتفاق افتاد برای این محله که از کمبود سرانه فضای سبز، فرهنگی و ورزشی رنج می‌برد، گشایشی رخ دهد.